Wat al dadelijk opvalt in de prent is de gespannen aandacht die CD&V kopstuk Annelies Verlinden opbrengt voor de goocheltrucs van de Maarten. Zij heeft duidelijk interesse om 's mans positie over te nemen via een klinkende overwinning van haar partij, terug naar de zalige tijden van Wolfs en Sebrechts toen de tsjeven nog midden in het politieke bed lagen en bestuursmeerderheden naar hartenlust konden maken of kraken...

Een realistisch vooruitzicht? Bij belhamel denken we van niet. Voor een heropstanding van Annelies haar partij heb je een sterke leidersfiguur nodig: iemand met haar op zijn of haar tanden en die bewezen heeft iets van aanpakken te kennen en verantwoordelijkheidszin kan opbrengen. Eigenschappen die we niet terugvinden bij deze afzwaaiende minister van binnenlandse zaken:

- Haar op haar tanden?
Als verantwoordelijke voor institutionele hervormingen heeft ze braaf aan de leiband gelopen van de PS (Waalse socialisten) die haar geen millimeter speelruimte gunden. Behalve een met veel poeha aangekondigde enquête (die uiteindelijk volledig de mist is ingegaan) heeft ze zo goed als niets kunnen presteren op dit vlak.
Haar adjunct-kabinetschef J.V. die de werkgroep ter voorbereiding van de staatshervorming mee moest bemannen had al snel door dat er met de slappe houding van zijn minister tegenover de tegenwerking van de PS niks resultaat te verwachten viel en nam reeds in augustus 2022 ontslag.

- Een figuur die van aanpakken weet?
Het demokratisch deficit in het belgenland wat proberen bij te sturen in de goede richting? De systematische taalwetsovertredingen in het Brusselse en daarrond mee helpen wegwerken? Behalve wat gemorrel in de marge hebben we van ernstige problemen aanpakken bitter weinig gemerkt.
Wel veel getwitter op X over koetjes en kalfjes.

- Verantwoordelijkheidszin?
Compleet fiasco. Als blijkt dat je van je coalitiepartners niet de minste speelruimte krijgt dan blijf je je niet vastklampen aan je zetel, dan sla je met je vuist op tafel en als dit niet helpt neem je ontslag en toont zodoende ruggengraat.
Er waren overigens nog gelegenheden zat om de eer aan zichzelf te houden (maar ja dan moet er eerst eergevoel zijn!).
Neem nu de liquidatie van goudsmid Yannick Verdyck in Merksem: als politiek verantwoordelijke na zo'n dodelijke miskleun van haar politiediensten rustig aanblijven en zelfs via Twitter nog wat nonsens rondstrooien om haar Waals doodseskader uit de wind te zetten...
Een compleet falen van haar oproerpolitie tegen plunderende en brandstichtende 'jongeren' normaal vinden en ook hier weer via twitter er een 'gunstige draai' proberen aan te geven.
Over haar lichtzinnige uitlatingen waarmee ze de rechtsgang in de zaak Chovanec vertroebelde gaan we maar zwijgen. Er waren tenslotte nog heel wat meer gelegenheden om 'de eer aan zichzelf te houden'!

Och ja, ook dit nog: haar doortocht in de Schotense gemeenteraad (van 2007 tot 2012) heeft op ons zeker geen overweldigende indruk gemaakt. Het leek ons eerder een gedwee ja-knikkend raadslid dat rustig zat te wachten op een schepenmandaat.

Onze huidige burgemeester Maarten de Veuster is geen uil (heeft er wel eentje aan zijn gordel hangen) en heeft al lang 'gesnopen' dat die oekaze (= geen coalitie met VB) van zijn patron Bart voor hem hier in Schoten geen makkie wordt. Verliest hij zijn absolute meerderheid dan staat hij met de rug tegen de muur: zijn preferente partners van CD&V zullen hem dan onder druk kunnen zetten om nog een schepenzeteltje meer buit te maken en misschien ook nog wat extra eigen partijstandpunten te kunnen doordrukken... weshalve de Maarten op zoek is gegaan naar een stok achter de deur en die gevonden heeft bij... Groen!
En die groene jongens, meiskens, non-binairen mitsgaders alle verdere queervariaties uit de regenboog, spelen dit spelletje onbeschroomd mee en zien reeds enkele van hun kornuiten met een schepenlint omgord. Dus aanpappen maar.
(Die goedgelovigheid van Groen-Schoten kwam ook vroeger al aan het licht toen ze in ruil voor vage beloften van enkele windturbines op Wijtschot plots hun steun aan het natuurontwikkelingsgebied op Wijtschot lieten vallen en dapper mee begonnen te stemmen voor de aanleg van een KMO-zone in die cruciale groengordel)

Bij Schotense politici met een flink geheugen of een goede kennis van het reilen en zeilen van onze Schotense groene partij dreigt alras het doembeeld op te dagen van een zekere Agalev-schepen uit de jaren '80, genaamd Speetjens, die voor enkele aftandse naaldbomen het gemeentebestuur halsstarrig heeft gegijzeld en jarenlang met 'voorlopige twaalfden' heeft opgezadeld.

" ¡No pasarán! " is daar te horen. Laat ons hopen dat er binnen N-VA zo enkele politici met een flink geheugen rondlopen!

Dan rest er nog een kleine(?) mogelijkheid van een echt rampscenario voor N-VA-Schoten: N-VA en CD&V krijgen niet genoeg zetels bij mekaar geharkt om een werkbare meerderheid te vormen.
Zal de Maarten zich dan tot Groen durven wenden en Schoten, dat met een overgrote meerderheid voor een Vlaams-nationaal bestuur heeft gekozen, verrassen met links-belgicistische accenten in zijn beleid?

Zouden in zo'n geval zijn toverkunstjes de boel nog kunnen redden?

Ongelooflijk wie daar is aangezocht als nieuwe lijsttrekker: niemand minder dan Erik Block! De architect die bij vorige gemeenteraadsverkiezing door de Schotense kiezers met een fameuze pandoering werd afgeserveerd vanwege zijn verkavelingsdrift en tal van andere standpunten die de Schotenaar maar matig kon appreciëren...

Zes jaar geleden hebben we reeds een poging gedaan om een verklaring te vinden voor de zware klap die CD&V toen moest incasseren.

We ontvingen reeds kritiek op ons artikel omdat we ervan uitgaan dat N-VA zijn absolute meerderheid gaat kwijtspelen...

Hola, mensen, goed lezen: we spreken hierover in de voorwaardelijke wijs: indien die absolute meerderheid zou verloren gaan!

En waarom doen we dat? Omdat in de pers al druk gespeculeerd wordt op de gevolgen van het wegvallen van die meerderheid in onze gemeente en natuurlijk ook omdat wij ons oor te luisteren leggen bij het voetvolk van N-VA dat meer en meer gaat twijfelen aan de strategie van Bart de Wever en zich vooral ergert aan het blijvend afwijzen van iedere samenwerking met die andere Vlaams-nationale partij...

Neem nu de onderhandelingen voor de vorming van een Vlaamse regering: die moeten zogezegd gebeuren met traditionele kleurpartijen omdat er nipt geen Vlaams-nationale meerderheid uit de stembus is gekomen.
Als er wel enkele zetels meer waren gehaald en een duidelijke Vlaams-nationale meerderheid op het scorebord was verschenen dan nog had N-VA verdraaid wegens die dwaze oekaze van Bart met de tsjeven en de sossen in zee moeten gaan.

Geduld en volgzaamheid zijn steeds een kenmerk geweest van N-VA sympathisanten, daar begint echter sleet op te komen na zulke vaststellingen.