KMO-zone Wijtschot en Jong Groen

Op 11 januari publiceert gva-reporter JAA een artikel dat peilt naar de troefkaarten van Jong Groen voor de gemeenteraadsverkiezingen van oktober dit jaar.

'Koning' Jelmer en 'boer' Brecht mochten hun relaas doen.

Boer Brecht (Groen raadslid Brecht Verwulgen) doet ons opkijken met een wel heel verrassende uitspraak wanneer hij behaalde resultaten opsomt van gerichte acties op poten gezet door Jong Groen:

"...en staat er nog steeds geen nieuwe KMO zone op het natuurgebied ‘het Wijtschot’. Vooral dit laatste is  een verwezenlijking waar JGS zeer trots op is. De weinige natuur die in Schoten nog rest door dit beleid kunnen we niet verloren laten gaan."

Nu hebben we geen probleem met deze jongen, in tegendeel: we ervaren deze knaap in de gemeenteraad als één der vlijtigste raadsleden. Maar een kleine rechtzetting op deze boute uitspraak lijkt ons toch wel nodig.

Trots op deze verwezenlijking? Pas maar op, Jong Groen, dat jullie niet uit de partij geschopt worden! Groen Schoten heeft in de gemeenteraad steeds dapper meegestemd voor de KMO-zone op Wijtschot en dus tegen het natuurontwikkelingsgebied...

Van een "gerichte actie" ten bate van dit bedreigde groenverbindingsgebied hebben we nooit iets gemerkt tenzij hier die weinig doordachte en volledig in de mist gegane actie van Jong Groen tegen boomkap op het stort wordt bedoeld of misschien die bizarre tussenkomst van voormalig raadslid Olivier Coppens tijdens de gemeenteraad van 28 februari 2019.
Raadslid Peter Arnauw heeft zijn collega Olivier toen wel proberen te verdedigen maar werd door de burgemeester gemakkelijk gepareerd door naar de standpunten en stemmingen van Groen in het verleden te verwijzen.
Groene jongens en meiskens lopen dus best niet te veel in de zon want die hebben inzake Wijtschot een flink pak boter op hun hoofden...

We zullen Brecht dus maar een handje helpen met de historiek van de strijd tegen de verkaveling van de stortsite tot een KMO-zone. (Uiteraard erg beknopt, het volledige verhaal is een onbarmhartig lange saga van woordbreuk, bedrog en achterkamergekonkel)

In de jaren '80 en '90 van vorige eeuw geen probleem met Agalev: radicaal tegen ontsluiting van de site voor KMO.
De Geuzenveldse actiegroep "Stort 'n Bos" haalt na talrijke acties en petities zijn slag thuis: alle politieke fracties verklaren de piste van een golfterrein of een KMO-zone te laten varen en beloven van heel de stortsite een groot ecologisch project te maken.

We zitten dan tegen half de jaren '90. Iedereen tevreden, de strijdbijl wordt begraven en het blijft inderdaad een vijftal jaren opvallend rustig, wel tussendoor opmerkingen van Agalev die zich afvragen wanneer nu de beloofde werken gaan starten voor dat groot ecologisch project... nog even wachten volgens burgemeester Sebrechts want er zouden plannen bestaan voor een grote zwaaikom ter hoogte van het stort.

En kijk, rond de millenniumwende duiken plots opnieuw plannen op voor een KMO-zone. (Over die zwaaikom wordt plots met geen woord meer gerept).

Agalev dat rond die tijd aan het vervellen is tot GROEN! is geobsedeerd geraakt door windturbines en laat zich probleemloos bij de neus nemen door lokale gehaaide politici: onze groene jongens beloven (met de dood in het hart) de KMO-zone mee goed te keuren als ze maar hun 3 windturbines krijgen.

Vanaf dat moment zijn het alleen nog de belhamelse spreekrechtbeoefenaars die opkomen voor het natuurontwikkelingsgebied Wijtschot, later ook bijgetreden door de buurtvereniging 'Ongeschonden Wijtschot'. De allereerste waarschuwing van een belhamelse spreekrechtbeoefenaar tegen de snode plannen voor de stortsite dateert reeds van 2001!

Zodus, Brecht, lichtjes overdreven om over het uitblijven van een nieuwe KMO-zone op het natuurgebied Wijtschot te spreken als over een verwezenlijking waar JGS zeer trots op kan zijn...


Het moge duidelijk zijn dat ons bestuur hardnekkig blijft ijveren voor het vernietigen van het natuurontwikkelingsgebied Wijtschot door de rampzalige piste van een KMO-zone niet los te laten.

Nog onlangs verscheen in de Bode van Schoten een uitgebreid artikel onder de titel "Nieuwe Hinderpaal voor Sanering oud Stort" (met de Bode weet je nooit of dit nu betaalde reclame is of het resultaat van opzoekingswerk van een journalist). In ieder geval staan er alweer enkele flagrante onwaarheden te bewonderen in het artikel.

Zo wordt de vervuilde grond helemaal niet ingepakt in kunststof maar is het de stortspecie die waterdicht verpakt wordt. Wat overblijft is de vervuilde grond en die kan of mag niet gebruikt worden voor het bebouwen met conciergewoningen of werkateliers zonder dat er een grondige bodemsanering heeft plaats gevonden.

Uit de Bode

Ook de bewering dat het stortmateriaal afkomstig zou zijn van huishoudelijk afval is fel bij de haren getrokken: regelmatig werden er ook grote hoeveelheden industrieel chemisch afval gedumpt wat dan meermaals leidde tot heftige branden met urenlange verpestende zwarte rookwolken.

De strijd voor de natuur is nog lang niet gestreden op het Wijtschot, het huidige bestuur is haast zo fanatiek en hardleers als het vorige bestuur dat in deze zaak vooral werd aangevuurd door 2 schepenen: een bouwondernemer en een architect...
Moeten we er nog een tekeningetje bij maken?