Inderdaad, het was C.
Een toornige schepen
Dieltjens vond het toen tijdens de gemeenteraad “uit oog van verdraagzaamheid”
hoogst ongepast raadslid Albert Leenaerts te horen interpelleren over het
ritueel slachten en over de problemen rond de nakende subsidiëring van de Islam.
En dat dit onafhankelijke raadslid zelfs durfde stellen dat er onverenigbaarheden
zijn tussen Koran, Hadith en Sjaria enerzijds en onze eigen
dierenbeschermingswetten, mensenrechten en m/v gelijkberechtiging anderzijds, dat
deed de deur helemaal dicht voor onze rooie schepen: “Want mijnheer Leenaerts”
zo peroreerde deze profeet van de multikul tot tweemaal toe “weet u wel dat de
Islam een door de Belgische staat erkende godsdienst is?”
Geredelijk veronderstelden we
toen dat deze rooie schepen zijn zondige goddeloosheid weldra zou afzweren om
zich als vrome volgeling aan te sluiten bij de Islam, de religie van de vrede.
Hulpvaardig als onze partij is, hadden we al
dadelijk een nieuwe doopnaam klaar: OMAR. (geef toe: Omar Dieltjens, klinkt
netjes, niet waar?). Prompt organiseerde onze partij de plechtige opname in het
ware geloof van onze bekeerling op 1 april. Maar daar liep het mis. Kameraad
Omar was de verplichte besnijdenis even uit het oog verloren…. En lopen maar!