Vertrouwen, vrienden, want de nacht
van Vlaanderen is voorbij,
de morgen die uw hart verwacht
waait aan de kimmen vrij !
(uit ‘De tweede toren’, Anton van Wilderode, 1965)
Op 6 mei 2018 werd in de Schotense bibliotheek hulde gebracht
aan dichter Anton van Wilderode die 100 jaar geleden werd geboren.
De plechtigheid werd opgeluisterd met voordracht, muziek en zang van uitzonderlijke kwaliteit.
De Kalli-Gravinnen stelden te dezer gelegenheid knappe kunstwerkjes tentoon.
Een videoreportage (zie hogerop) van de huldiging aangevuld met opnamen van zo'n 20 jaar terug.
Zeker niet de eerste maal dat onze dichter ook in Schoten werd gehuldigd. (Sint Cordulakerk winter 1997)
En wat deze notoire belgicist hier in het rijtje komt doen verklappen we u in onze video.
Eén groot minpunt in heel het gebeuren:
de gemiste kans om deze bezielde dichter ook als Vlaming en Groot-Nederlander alle eer aan te doen.
Met geen woord werd gerept over zijn grote toewijding aan de Vlaamse zaak.
Begrijpelijk als je voor de herdenking medewerking zoekt van mensen "die om de wille van de baat averechts regeren"....
(en daarom ook een bepaald weekblad uitrangeren!)
Onbegrijpelijk dat geen enkel muziekstukje werd gebracht met de muziek die bij een van zijn getoonzette gedichten hoort…
Waarom ook de plechtigheid niet afgesloten met samenzang van het innig mooie "Lied van mijn Land"?
Om te eindigen nog één van zijn strijdbaar Vlaamse gedichten:
VOLK, WORD STAAT!
------------------------
Volk, word staat, word Vlààmse staat,
doe de kansen keren,
weer wie u met slechte raad
om de wille van de baat
averechts regeren,
zoveel slechte heren!
Volk, word staat, word Vlààmse staat,
dop uw eigen bonen,
vecht zo lang uw hart nog slaat
tot het vaderland bestaat
waarin straks uw zonen
beter zullen wonen!
Volk, word staat!
De oude eis
nu in de felle gebiedende wijs!
Eindelijk, eindelijk eindigt de tijd
van uw beschamende horigheid.
Eindelijk neemt gij het lot van uw land
stevig in eigen hand!
Volk, word staat, word Vlààmse staat
om als volk te leven.
Nacht die naar zijn morgen gaat,
morgenlicht en dageraad,
dag die onbeschreven
ons wordt toegegeven!
